بررسی اثربخشی آموزش یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو بر خودتنظیمی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

ازجمله روش های فعالی که امروزه توجه صاحب نظرانتعلیم و تربیت را متوجه خودکرده است، یادگیری مشارکتی است. پژوهش حاضر با هدفبررسی اثربخشی یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو بر خودتنظیمی و انگیزش تحصیلی دانش آموزانابتدایی طراحی و اجرا شد.این مطالعه ی شبه آزمایشی در بین دانش آموزان پسردبستان های شهر همدان در سال تحصیلی 92-1391 انجام  شد. 64 دانش آموز (32 نفر گروه آزمایش و 32 نفرگروه کنترل) از دو کلاس یک مدرسه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در گروهآزمایش از روش یادگیری مشارکتی جیگ ساو و در گروه کنترل از روش سنتی سخنرانیاستفاده شد. پیش آزمون قبل از اعمال متغیرهای مداخله و پس آزمون پس از اعمالآزمایشی انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی خودتنظیمی بوفارد وپرسشنامه ی انگیزش تحصیلی هارتر استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفیشامل گزارش میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی تحلیل کوواریانس بهکمک نرم افزار spss20 انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد بین دوگروه از لحاظ وجود متغیر خودتنظیمی و متغیر انگیزش تحصیلی تفاوت معنی دار وجودداشت. به عبارتی نتایج پژوهش حاضر نشان داد یادگیری مشارکتی جیگ ساو، خودتنظیمی وانگیزش تحصیلی را در دانش آموزان به طور معنی داری افزایش می دهد و در رشد مؤلفه هایاین دو متغیر در دانش آموزان تأثیر مثبت دارد. به طور کلی یافته های مطالعه نشاندادروش یادگیری مشارکتی جیگ ساو نسبت به روش های سنتی تدریس در رشد مهارتخودتنظیمی و افزایش انگیزش تحصیلی دانش آموزان مؤثرتر است.